موسسه مردم شناسی این کشور روز سه شنبه اعلام کرد که یک شهر باستانی مهم مایاها که قبلا برای محققان ناشناخته بود، در اعماق جنگل های جنوب مکزیک کشف شده است. این شهر که تصور می‌شود بیش از یک هزار سال پیش رشد کرده است، تصور می‌شود که در زمان خود به عنوان یک مرکز حیاتی عمل می‌کرده است.
طبق گزارش موسسه INAH ، شهر اخیراً کشف شده که به زبان مایاهای یوکاتک اوکامتون نامیده می شود، دارای ویژگی های قابل توجهی مانند سازه های بزرگ هرم مانند، ستون های سنگی و سه میدان تزئین شده با ساختمان های باشکوه است. این شگفتی‌های معماری، همراه با سایر سازه‌هایی که در دایره‌های تقریباً متحدالمرکز چیده شده‌اند، بینش‌های ارزشمندی از تمدن باستانی مایا ارائه می‌دهند .
مؤسسه INAH همچنین نشان داد که اکامتون احتمالاً بین سال‌های 250 تا 1000 پس از میلاد برای منطقه پست مرکزی شبه جزیره یوکاتان اهمیت زیادی داشته است . این یافته خارق‌العاده که در منطقه حفاظت‌شده بوم‌شناختی بالامکو قرار دارد ، از یک سفر جستجوی مارس تا ژوئن با استفاده از فناوری نقشه‌برداری لیزری هوایی (LiDAR) به‌روز شد . این اکتشاف گستره وسیعی از جنگل را تحت پوشش قرار داد که از اندازه لوکزامبورگ فراتر رفته بود که تا کنون تا حد زیادی ناشناخته مانده بود.
تمدن باستانی مایا، که به خاطر تقویم‌های ریاضی پیشرفته‌اش مشهور است، در جنوب شرقی مکزیک و بخش‌هایی از آمریکای مرکزی شکوفا شد. با این حال، تمدن در نهایت مدت ها قبل از ورود فاتحان اسپانیایی با یک فروپاشی سیاسی گسترده مواجه شد. آخرین سنگر مایا در اواخر قرن هفدهم به دلیل لشکرکشی‌های نظامی توسط نیروهای اسپانیایی سقوط کرد.
ایوان اسپراج ، باستان شناس ، سرپرست تیم کاوش، توضیح داد که منطقه مرکزی سایت اوکامتون ، زمین های مرتفعی را اشغال می کند که توسط تالاب های وسیع احاطه شده است. در این منطقه مرکزی، چندین سازه هرم مانند تا ارتفاع 15 متر کشف شده است که توانایی معماری تمدن باستانی مایا را روشن می کند.
علاوه بر این، شهر دارای یک زمین توپ بود، ویژگی مشترکی که در سراسر منطقه مایا رایج است. بازی‌های توپی ماقبل اسپانیایی ، که با عبور دادن یک توپ لاستیکی نماد خورشید از روی زمین بدون استفاده از دست و تلاش برای گلزنی از طریق حلقه سنگی انجام می‌شد، اهمیت مذهبی زیادی داشت. زمین توپ تازه پیدا شده بر ماهیت معنوی و تشریفاتی عمیق جامعه مایا تاکید دارد.
بررسی‌های بیشتر تیم را به کشف محراب‌های مرکزی نزدیک‌تر به رودخانه La Riguena هدایت کرد . اعتقاد بر این است که این محراب ها به عنوان نقاط کانونی برای آیین های اجتماعی عمل می کردند، اگرچه تحقیقات بیشتری برای درک کامل شیوه های فرهنگی ساکنان باستان مورد نیاز است.
بر اساس مواد استخراج‌شده از سازه‌ها، Sprajc نشان می‌دهد که این سایت بین سال‌های 800 تا 1000 پس از میلاد کاهش یافته است. این کاهش همزمان با «تغییرات ایدئولوژیک و جمعیتی» بود که به فروپاشی جوامع مایا در این منطقه در طول قرن دهم کمک کرد. دلایل این تغییرات و تأثیر آنها بر شهری که زمانی پر رونق بود همچنان موضوعی برای بررسی بیشتر است.