یک مطالعه اخیر پیشبینی میکند که آستانه 1.5 درجه سانتیگراد گرمایش جهانی، یک نشانگر حیاتی که توسط توافقنامه پاریس 2015 تعیین شده است ، احتمالاً در این دهه فراتر خواهد رفت. این پیشبینی، که بر سرعت شتابدهی تغییرات آبوهوایی تأکید میکند، از تحقیقات انجام شده توسط دانشمندان ناسا و دانشگاه کلمبیا بیرون میآید و چشماندازی تلخ را برای گفتگوهای آب و هوایی COP28 آینده ارائه میکند.
این یافتهها نشان میدهد که هدف از افزایش دمای 1.5 درجه سانتیگراد بالاتر از سطوح پیشصنعتی به طور فزایندهای دست نیافتنی میشود، احساسی که رویترز نیز آن را تکرار کرد . این مقاله تاکید میکند که علیرغم تعهدات بینالمللی، اکثر سناریوهای انتشار که توسط هیئت بیندولتی سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوا (IPCC) ترسیم شدهاند ، پیشبینی میکنند که در طول دهه 2030 از مرز 1.5 درجه سانتیگراد عبور کند.
جیمز هنسن از مؤسسه زمین دانشگاه کلمبیا، پیشگام در افزایش آگاهی اولیه در مورد اثر گلخانه ای، صراحتاً هدف 1.5 درجه سانتیگراد را یک علت گمشده اعلام کرد. او از جامعه علمی انتقاد کرد که نتوانسته است فوریت وضعیت را به اندازه کافی به سیاستگذاران منتقل کند.
پیامدهای این تحقیق عمیق است، زیرا این سیاره قبلاً نزدیک به 1.2 درجه سانتیگراد گرمایش بالاتر از دمای قبل از صنعتی شدن را تجربه کرده است. این گزارش بحث هایی را در میان کارشناسان آب و هوا برانگیخته است و مایکل مان از دانشگاه پنسیلوانیا نتایج آن را به عنوان “بسیار خارج از جریان اصلی” در پست وبلاگ خود به چالش می کشد.
این مطالعه بحث برانگیز با الگوهای اخیر آب و هوای شدید مطابقت دارد و سال 2023 را به عنوان بالقوه گرم ترین سال ثبت شده قرار می دهد و بحث ها را برای نشست قریب الوقوع آب و هوای سازمان ملل در دبی تشدید می کند. این مطالعه که در مجله Oxford Open Climate Change منتشر شده است، به دو دلیل اصلی برای این پیشبینی وحشتناک اشاره میکند. اول، استدلال می کند که آب و هوای زمین نسبت به سطوح دی اکسید کربن حساس تر از آن چیزی است که قبلاً تصور می شد.
تخمین محافظه کارانه IPCC از افزایش 3 درجه سانتی گراد از دو برابر شدن دی اکسید کربن ممکن است بسیار کم باشد، با ارزیابی های جدید داده های آب و هوایی باستانی که افزایش احتمالی نزدیک به 4.8 درجه سانتی گراد را نشان می دهد. سطح دی اکسید کربن در حال حاضر از 280 قسمت در میلیون (ppm) در دوران پیش از صنعت به حدود 417 ppm افزایش یافته است.
علاوه بر این، این گزارش نشان میدهد که گامهای چین در کاهش آلودگی هوا، عمدتاً از کارخانههای زغالسنگ، و تلاشهای جهانی برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای ناشی از کشتیرانی، اگرچه برای سلامتی مفید است، ممکن است به طور ناخواسته تغییرات آب و هوایی را تسریع بخشد. کاهش ذرات معلق در هوا، که تابش خورشیدی را منعکس میکنند، میتواند منجر به اثر گرمایش سریعتر شود.
مان دست کم گرفتن حساسیت آب و هوا و اهمیت کاهش انتشار دی اکسید گوگرد در تغییرات آب و هوا را مورد بحث قرار می دهد. با این حال، دیگران، از جمله کلاوس هوباک از دانشگاه گرونیگن، شتاب روندهای اقلیمی را تایید می کنند و با مطالعات اخیر همسو می شوند که نشان می دهد دستیابی به انتشار خالص صفر تا سال 2034 برای حفظ آستانه 1.5 درجه سانتیگراد حیاتی است.