وزرای دارایی از سراسر جهان این هفته در واشنگتن گرد هم آمدند و با نگرانی مبرمی دست و پنجه نرم کردند: افزایش ارزش دلار آمریکا در برابر ارزهای اصلی چالش هایی را برای سیاست گذاران اقتصادی در سراسر جهان ایجاد می کند. افزایش ارزش دلار پیامد مهمی دارد. با تقویت آن، سایر ارزهای اصلی تضعیف میشوند و فشارهای تورمی را در کشورهایی تشدید میکنند که از قبل برای مهار افزایش قیمتها تلاش میکنند. علاوه بر این، بدهی های دلاری که در خارج از کشور نگهداری می شود، به ویژه در بازارهای نوظهور رایج است، به طور فزاینده ای سنگین می شود و فعالیت اقتصادی را محدود می کند.
این وضعیت تصمیمات دشواری را در برخی کشورها در مورد مداخله برای حمایت از ارزهای خود در تلاش برای جلوگیری از خروج سرمایه انجام می دهد که یادآور اقدامات اخیر اندونزی است. در زمینه وسیعتر، اقتصاد ایالات متحده به رشد قوی خود ادامه میدهد و با افزایش نرخهای فدرال رزرو مخالفت میکند. در نتیجه، انتظارات برای کاهش نرخ بهره فدرال رزرو به عقب رانده می شود و منجر به بازدهی بالاتر اوراق بهادار خزانه داری آمریکا و سایر دارایی های مالی می شود. این موضع جنگ طلبانه که توسط فدرال رزرو اتخاذ شد، کاملاً با رویکردهای سایر بانک های مرکزی، به ویژه بانک مرکزی اروپا، که از کاهش احتمالی نرخ بهره در ژوئن خبر می دهد، در تضاد است.
در همین حال، عوامل زیربنایی محرک رشد اقتصادی ایالات متحده، از جمله سرمایه گذاری های قابل توجه در قابلیت های تولید و تسلط غول های فناوری، سرمایه گذاران جهانی را به سمت دارایی های دلاری جذب می کند و برتری دلار را بیشتر تقویت می کند. بر اساس معیارها، شاخص دلار، که دلار را در برابر شش ارز اصلی اقتصاد پیشرفته ارزیابی می کند، از زمان پایین ترین سطح اخیر خود در 27 دسامبر، 5 درصد افزایش یافته است. چندین کشور آسیایی نوسانات ارزی شدیدتری را تجربه کرده اند. شایان ذکر است، وون کره جنوبی در سال جاری 6.1 درصد در برابر دلار کاهش یافته است.
محاسبات بلومبرگ بر شدت این وضعیت تأکید می کند، به طوری که دلار تایوان در این هفته به پایین ترین حد هشت ساله خود در برابر دلار رسید، رینگیت مالزی به پایین ترین حد در 26 سال گذشته رسید و روپیه هند با وجود رشد داخلی قوی به نادری بی سابقه رسید. . کریستین لاگارد، رئیس بانک مرکزی اروپا ، واگرایی بین یورو و دلار را تایید کرد و بر نظارت دقیق بانک مرکزی اروپا بر حرکت ارز تاکید کرد. او بر تأثیر تورمی بالقوه ناشی از نوسانات ارز تأکید کرد و باعث سرگرمی شرکت کنندگان در یک رویداد در شورای روابط خارجی شد.
در این چشمانداز پرنوسان، چشمانداز قطعی کاهش نرخهای فدرال رزرو با ظهور فشارهای تورمی و قدرت دلار، بانکهای مرکزی در سراسر جهان را وادار میکند تا استراتژیهای سیاستی خود را مجددا ارزیابی کنند. با شروع فصل سود، احتمال کاهش نرخ بهره فدرال رزرو در کوتاه مدت به طور فزاینده ای غیرمحتمل و نامطمئن به نظر می رسد و باعث نگرانی سرمایه گذاران و سیاست گذاران می شود.