بر اساس گزارش وزارت خزانه داری، ایالات متحده به نقطه عطف مالی جدیدی رسیده است و بدهی ملی آن از 34 تریلیون دلار فراتر رفته است. این پیشرفت در بحبوحه بحث‌های جاری در مورد هزینه‌های دولت و افزایش نرخ‌های بهره رخ می‌دهد که با کاهش دریافتی مالیات‌های اخیر و افزایش سطح مخارج پس از کووید، پیچیده‌تر شده است. افزایش سریع بدهی، از حدود 31.4 تریلیون دلار در ابتدای سال گذشته، باعث ایجاد نظرات متفاوت در بین اقتصاددانان در مورد تأثیر بالقوه آن بر سلامت مالی کشور شده است.
علیرغم ارقام خیره کننده، برخی کارشناسان استدلال می کنند که رشد قوی اقتصاد ایالات متحده از اهمیت نسبی این افزایش بدهی می کاهد. آنها بر این باورند که توسعه اقتصادی کنونی اجازه می دهد تا ظرفیت بدهی بالاتری داشته باشد بدون اینکه کشور را وارد یک بحران مالی کند. این دیدگاه به شدت با نگرانی های مطرح شده توسط دیگران، که نسبت به ماهیت ناپایدار چنین رشد بدهی، به ویژه در دوره های شکوفایی اقتصادی هشدار می دهند، در تضاد است.
با کنگره، تهدید قریب‌الوقوع تعطیلی جزئی دولت به‌خاطر منقضی شدن قوانین هزینه‌های فدرال تحریک می‌شود. این وضعیت چالش دیگری را برای قانونگذاران ایجاد می کند که باید در میان اختلاف نظرهای حزبی بر سر راهبردهای مالیاتی و هزینه ای، سیاست های مالی را دنبال کنند. دولت بایدن کسری رو به رشد را به کاهش مالیات اعمال شده تحت رهبری جمهوری خواه نسبت می دهد، ادعایی که با انتقادات حزب جمهوری خواه از طرح های مخارج دموکرات ها مقابله می کند.
این بن‌بست سیاسی بر پیچیدگی‌های مدیریت بدهی ملی تأکید می‌کند، که می‌تواند به یک موضوع اصلی در بحث‌های آتی تبدیل شود، به‌ویژه در مورد مقررات کاهش مالیات GOP 2017 که قرار است در سال 2025 منقضی شود. ، خواستار یک رویکرد متعادل است که قدرت اقتصادی کشور را در نظر بگیرد و در عین حال به پیامدهای بلندمدت تداوم انباشت بدهی توجه کند.