همانطور که هدفون های بی سیم به طور فزاینده ای رایج می شوند، نگرانی ها در مورد ایمنی فناوری بلوتوث و خطرات بالقوه آن برای سلامتی مانند سرطان همچنان ادامه دارد. گروهی از دانشمندان در سال 2015 نگرانی های قابل توجهی را در مورد خطرات بالقوه مرتبط با فناوری میدان الکترومغناطیسی غیریونیزان (EMF) که توسط همه دستگاه های بلوتوث استفاده می شود، ابراز کردند.
با این حال، درک خطرات خاص مرتبط با هدفون بلوتوث و پیامدهای گسترده تر برای سلامتی برای مصرف کنندگان بسیار مهم است. فناوری بلوتوث از فرکانس رادیویی با برد کوتاه برای اتصال دستگاه‌ها در یک ناحیه پروگزیمال، تابش فرکانس رادیویی (RF) که نوعی تابش الکترومغناطیسی (EMR) است، استفاده می‌کند. این تشعشع که در محیط‌های طبیعی و انسان‌ساخت مشترک است، از تلفن‌های همراه، رادیو و تلویزیون نیز ساطع می‌شود.
طبق گفته دکتر کن فاستر، استاد بازنشسته مهندسی زیستی در دانشگاه پنسیلوانیا ، سطح تابش دستگاه‌های بلوتوث معمولاً کمتر از تلفن‌های همراه است . در نتیجه، در حالی که استفاده طولانی مدت از هدفون‌های بلوتوث بی‌سیم ممکن است نوردهی را افزایش دهد، اما از نگه داشتن تلفن روی گوش کمتر از آن باقی می‌ماند. تشعشعات به دو دسته غیر یونیزه کننده یا یونیزه کننده طبقه بندی می شوند. تشعشعات غیریونیزان می توانند اتم ها را به حرکت درآورند، اما انرژی لازم برای حذف الکترون ها را ندارند و به این ترتیب احتمال آسیب رساندن به سلامتی کمتر می شود.
در مقابل، پرتوهای یونیزان که شامل اشعه ایکس و مواد رادیواکتیو می‌شود، می‌تواند به بافت‌ها و DNA آسیب برساند و به طور بالقوه منجر به سرطان شود. اگرچه قرار گرفتن در معرض خاص، مانند درمان های پرتوهای پزشکی، سرطان زا هستند، پرتوهای غیریونیزان بلوتوث معمولاً سرطان زا محسوب نمی شوند. با وجود این، تحقیقات قطعی در ارتباط پرتوهای RF از تلفن‌های همراه، و در نتیجه بلوتوث، با اثرات نامطلوب سلامتی هنوز وجود ندارد، که بر نیاز به مطالعه بیشتر تأکید می‌کند.
در ایالات متحده، استانداردهای ایمنی میزان تشعشعات ساطع شده از دستگاه های مصرف کننده را تنظیم می کنند و فناوری بلوتوث بسیار پایین تر از این سطوح باقی می ماند. برای کسانی که هنوز نگران نوردهی هستند، گزینه‌هایی شامل استفاده از هدفون سیمی یا محدود کردن استفاده از دستگاه‌های بی‌سیم است. علاوه بر این، فاستر پیشنهاد می‌کند در مورد قرار گرفتن در معرض منابع مختلف، از جمله تلفن‌های همراه و سایر دستگاه‌های دارای بلوتوث، محتاط باشید.
فراتر از خطرات نظری تشعشع، نگرانی‌های فوری سلامتی بیشتر در مورد هدفون شامل آسیب بالقوه شنوایی است. CDC استفاده مسئولانه از هدفون را برای جلوگیری از کاهش شنوایی توصیه می کند و محدودیت های استفاده و کنترل صدا را به عنوان اقدامات پیشگیرانه پیشنهاد می کند. هدفون های حذف نویز می توانند به مدیریت صدا کمک کنند، اگرچه ممکن است در شرایطی که شنیدن صداهای محیط برای ایمنی بسیار مهم است، مناسب نباشند.
در نهایت، در حالی که تحقیقات در حال انجام ممکن است در نهایت خطرات بلندمدت مرتبط با تابش بلوتوث را روشن کند، مجموعه شواهد علمی کنونی تهدیدی قابل توجه برای سلامتی را نشان نمی دهد. این درک به کاربران اجازه می دهد تا بیشتر بر روی اقدامات ایمنی فوری مرتبط با استفاده از هدفون تمرکز کنند. مدیریت موثر استفاده از هدفون نه تنها خطرات احتمالی را کاهش می دهد، بلکه تجربه گوش دادن سالم تری را نیز ارتقا می دهد. با پیشرفت تکنولوژی، حفظ یک رویکرد متعادل در استفاده می تواند به جلوگیری از کاهش شنوایی، که اغلب غیرقابل برگشت است، کمک کند.
به کاربران توصیه می شود استفاده از هدفون را به مدت زمان معقول محدود کنند، در حالت ایده آل بیش از 60 تا 90 دقیقه در هر بار، و سطح صدا را در آستانه ایمن نگه دارند (60٪ تا 80٪ حداکثر حجم). CDC همچنین هدفون های حذف کننده نویز را برای محیط هایی با نویز پس زمینه توصیه می کند تا از نیاز به تنظیمات صدای بالاتر که می تواند آسیب زا باشد، جلوگیری می کند. با این حال، در شرایطی که آگاهی از صداهای اطراف برای ایمنی بسیار مهم است، باید با احتیاط از آنها استفاده کرد. اتخاذ این شیوه‌ها نه تنها از شنوایی محافظت می‌کند، بلکه رفاه کلی را در دنیای دیجیتالی ما افزایش می‌دهد.