تحقیقات اخیر نشان داده است که آب بطری که معمولاً فروخته می شود ممکن است حاوی نانوپلاستیک باشد که بسیار بیشتر از آنچه قبلاً شناخته شده بود. این ذرات که تنها کسری از عرض یک موی انسان را اندازه می‌گیرند، آنقدر کوچک هستند که توسط میکروسکوپ‌های استاندارد شناسایی نمی‌شوند. این یافته نگرانی‌هایی را در مورد خطرات بالقوه سلامتی مرتبط با مصرف آب بطری ایجاد می‌کند.
در تایوان، 2022، وجود بطری های پلاستیکی دور ریخته شده آب در سراسر سواحل، تأثیرات زیست محیطی فزاینده صنعت بطری های آب پلاستیکی را برجسته کرد. با این حال، مطالعه جدید تمرکز خود را به پیامدهای سلامتی نانوپلاستیک‌ها-ذراتی که قادر به نفوذ به بافت‌های انسانی هستند، تغییر می‌دهد که به طور بالقوه مواد شیمیایی مضر را در سراسر بدن حمل می‌کنند.
محققان با تجزیه و تحلیل یک لیتر آب، به طور متوسط 240000 ذره پلاستیکی، عمدتاً نانوپلاستیک، کشف کردند. این ذرات کوچکتر از میکروپلاستیک ها هستند که از قبل به عنوان آلوده کننده منابع آب شناخته شده اند. نانوپلاستیک‌ها که به‌عنوان ذرات کوچکتر از یک میکرومتر تعریف می‌شوند، به دلیل توانایی آنها در نفوذ به ساختارهای سلولی در بدن، شکل موذی‌تری از آلودگی را نشان می‌دهند.
Sherri “Sam” Mason، کارشناس پایداری در Penn State Behrend، این مطالعه را به دلیل عمق و بینش بدیع آن، علیرغم عدم وجود آن، تحسین کرد. مستقیماً درگیر آن است. میسون بر توصیه روزافزون برای انتخاب آب لوله کشی در ظروف شیشه ای یا فولاد ضد زنگ به عنوان یک اقدام احتیاطی در برابر قرار گرفتن در معرض پلاستیک تاکید کرد.
این مطالعه که در Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شد، توسط تیمی از دانشگاه کلمبیا هدایت شد. آنها فناوری جدیدی را توسعه دادند که قادر به تشخیص، شمارش و تجزیه و تحلیل ساختار شیمیایی نانوذرات در آب بطری است. نتایج نشان داد که تعداد واقعی ذرات پلاستیک در بطری‌های آب بسیار بیشتر از تخمین‌های قبلی است.
جین هولیهان، مدیر تحقیقات نوزادان سالم، آینده روشن، به خطرات بالقوه سلامتی ناشی از این ذرات، به ویژه برای نوزادان و جوانان اشاره کرد. فرزندان. این مطالعه راه را برای تحقیقات بیشتر در مورد تأثیر نانوپلاستیک ها بر سلامت انسان، از جمله توانایی آنها در انتقال مواد شیمیایی سمی مانند بیسفنول ها و فتالات ها به بدن هموار می کند.
علاوه بر خطرات بالقوه سلامتی، این مطالعه همچنین سوالاتی را در مورد منابع این نانوپلاستیک ها و شیوع آن ها در آب بطری شده و لوله کشی ایجاد می کند. از آنجایی که جامعه علمی به بررسی این مسائل ادامه می دهد، به مصرف کنندگان توصیه می شود که جایگزین هایی را برای ظروف و محصولات پلاستیکی برای به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض آن در نظر بگیرند.